کبالت از نظر ظاهری شبیه آهن یا نیکل خالص است ، از آهن سخت تر است ، و کبالت الکترودهای شده از کبالت فلزی تولید شده در دماهای بالا سخت تر است. کبالت حاوی مقدار کمی کربن (حداکثر 0 3 ٪) است که باعث افزایش مقاومت کششی و فشاری فلز می شود بدون اینکه بر سختی آن تأثیر بگذارد. کبالت را می توان ماشینکاری کرد ، اما کمی شکننده است. خصوصیات فیزیکی کبالت نه تنها به خلوص کبالت بستگی دارد ، بلکه به وجود اشکال آلوتروپیک (یا مخلوط اشکال آلوتروپیک) نیز بستگی دارد. غالباً داده های متناقض در مورد خصوصیات فیزیکی گزارش شده کبالت (حتی اگر خلوص آن بالاتر از 99.9 ٪ باشد) وجود دارد. این احتمالاً فقط با تبدیل بسیار آهسته بین دو شکل آلوتروپیک کبالت قابل توضیح است.
مانند آهن و نیکل ، کبالت فرومغناطیسی است. اگرچه آهن بیشترین مغناطیس عناصر فرومغناطیسی را دارد ، کبالت تنها عنصری است که می تواند این مغناطیس را افزایش دهد. مغناطش آهن خالص 21.500 گرم است ، در حالی که یک آلیاژ متشکل از 65 ٪ آهن و 35 ٪ CO می تواند به حداکثر مغناطش 24300 گرم برسد. شناخته شده است که مغناطیس برتر کبالت دارای بالاترین نقطه کوری با درجه 1121 درجه است. و طیف گسترده ای از فولادهای کبالت ویژه و آلیاژهای کبالت ایجاد شده است.
